कालेबुङ, 13 अक्टोबर।
जुनै पनि आन्दोलनमा कालेबुङको भूमिका महत्वपूर्ण मानिन्छ। कुनै पनि दलको साङ्गठानिक बलियोपन पनि कालेबुङसित नै जोडिएको इतिहास छ। त्यसै कारण गोर्खा जनमुक्ति मोर्चाले सबैभन्दा पहिले गोरामुमोको गढ कालेबुङलाई नै दलीय विस्तारको केन्द्र बनाएको थियो। एकपल्ट कालेबुङ भत्कियो भने त्यहीँबाट निर्माण शुरू हुन्छ। गोर्खा जनमुक्ति मोर्चाको निर्माणमा कालेबुङ नै जादूको छडी बनेको थियो। अहिले कालेबुङलाई सरकारीरुपले मात्र होइन राजनैतिकरूपले पनि बाहिर राख्ने कुटनीति भइरहेको धेरैले अनुमान गरेका छन्। जब 11 वर्ष जेलयापन गरेर छत्र सुब्बा कालेबुङ फर्किए कालेबुङमा धेरैवटा राजनैतिक सङ्गठनहरूको धरातलमा भुइँचालो शुरू भएको छ। किन भने सबैभन्दा सक्रिय विपक्षको गढ कालेबुङमा नै छ। गोरामुमोकालमा दागोपापको विरोध पनि कालेबुङबाट नै भएको थियो।
छत्र सुब्बाले जीभीसीलाई नै जीएलओमा रुपान्तर गरेर दागोपापको सम्झौताको विरोध गरेका थिए। तिनलाई राजनैतिक षडयन्त्र गरेर 11 वर्ष जेल हालिएको अहिले प्रमाणित भएको छ। अजय दाहालले पनि छुट्टैराज्यको निम्ति कालेबुङबाट नै जङ्गि आन्दोलन गरेका थिए। तिनी पनि जेल परेर अहिले नयॉं शैलीमा गोर्खाल्याण्डको निम्ति काम गरिरहेका छन्। गोखार्र् जनमुक्ति मोर्चाले जीटीएमा हस्ताक्षर गरेपछि यसको विरोधमा कालेबुङबाट नै विपक्षका नेताहरूले व्यापक विरोध गरिरहेका छन्।
राजनैतिकरूपले कालेबुङको महत्व गम्भीर रहेको राजनैतिकजीवीहरूले पनि मान्दै आइरहेको छ। छत्र सुब्बाको कालेबुङ प्रवेश, भुइँचालो अनि मोर्चाभित्रको अन्तरद्वन्द्वपछि अहिले धेरैपक्षमा कालेबुङलाई बाहिर राखिएको अनुभव गर्नेहरूको संख्यामा वृद्दि भइरहेको छ। गोर्खा जनमुक्ति मोर्चाका अध्यक्ष विमल गुरूङले कालेबुङका नेताहरूलाई गर्नुसम्मका गाली गरेका थिए भने तिनले हाक्काहाक्की नै कालेबुङ छुट्टिन चहान्छ भने छुट्टिनसक्छ भनेर चुनौती समेत दिएका थिए। आन्दोलनको केन्द्र दार्जीलिङ हुने अनि दार्जीलिङले नै सबै क्षेत्रलाई देखरेख गर्ने जुन संस्कार छ, यसले धेरैपल्ट कालेबुङले हेपाइ भेटेको अनुभव गर्नेहरू पनि धेरै देखिएको छ। भुइँचालोमा कालेबुङले 118 करोड 46 लाखको हानि बेहोर्नुपर्यो तर मुख्यमन्त्रीले एउटा विद्यालय बाहेक कालेबुङका कुनै क्षेत्रको विकासको निम्ति विकास प्याकेजको घोषणा गरेनन्। जब कि कालेबुङ सबैभन्दा धेर भुइँचालो पीडित क्षेत्र रहेको छ। मुख्यमन्त्रीले कालेबुङलाई सरासर छुट्याएको कुरा पनि अहिले धेरै चर्चामा रहेको छ। किन कालेबुङलाई सबैकुराबाट बाहिर राख्ने काम भइरहेको छ? यसको ठोस कारण भने कसैले पत्तो लगाउन सकेका छैनन्। सबैले नै के अनुमान गरिरहेका छन् भने कालेबुङ आन्तरिकरूपले अब छुट्टाराज्यको निम्ति सङ्गठित हुने दिशातिर उन्मुख भइरहेको विभिन्न अडकलबाजी लगाइन थालेको छ। यसकै कारण कालेबुङलाई सबैपक्षबाट छुट्याइने काम गरिएको त होइन? भन्ने प्रश्न स्वाभाविकरूपले उठ्न थालेको छ। वास्ताविकता के हो त्यो भविष्यले नै बताउने छ।
जुनै पनि आन्दोलनमा कालेबुङको भूमिका महत्वपूर्ण मानिन्छ। कुनै पनि दलको साङ्गठानिक बलियोपन पनि कालेबुङसित नै जोडिएको इतिहास छ। त्यसै कारण गोर्खा जनमुक्ति मोर्चाले सबैभन्दा पहिले गोरामुमोको गढ कालेबुङलाई नै दलीय विस्तारको केन्द्र बनाएको थियो। एकपल्ट कालेबुङ भत्कियो भने त्यहीँबाट निर्माण शुरू हुन्छ। गोर्खा जनमुक्ति मोर्चाको निर्माणमा कालेबुङ नै जादूको छडी बनेको थियो। अहिले कालेबुङलाई सरकारीरुपले मात्र होइन राजनैतिकरूपले पनि बाहिर राख्ने कुटनीति भइरहेको धेरैले अनुमान गरेका छन्। जब 11 वर्ष जेलयापन गरेर छत्र सुब्बा कालेबुङ फर्किए कालेबुङमा धेरैवटा राजनैतिक सङ्गठनहरूको धरातलमा भुइँचालो शुरू भएको छ। किन भने सबैभन्दा सक्रिय विपक्षको गढ कालेबुङमा नै छ। गोरामुमोकालमा दागोपापको विरोध पनि कालेबुङबाट नै भएको थियो।
छत्र सुब्बाले जीभीसीलाई नै जीएलओमा रुपान्तर गरेर दागोपापको सम्झौताको विरोध गरेका थिए। तिनलाई राजनैतिक षडयन्त्र गरेर 11 वर्ष जेल हालिएको अहिले प्रमाणित भएको छ। अजय दाहालले पनि छुट्टैराज्यको निम्ति कालेबुङबाट नै जङ्गि आन्दोलन गरेका थिए। तिनी पनि जेल परेर अहिले नयॉं शैलीमा गोर्खाल्याण्डको निम्ति काम गरिरहेका छन्। गोखार्र् जनमुक्ति मोर्चाले जीटीएमा हस्ताक्षर गरेपछि यसको विरोधमा कालेबुङबाट नै विपक्षका नेताहरूले व्यापक विरोध गरिरहेका छन्।
राजनैतिकरूपले कालेबुङको महत्व गम्भीर रहेको राजनैतिकजीवीहरूले पनि मान्दै आइरहेको छ। छत्र सुब्बाको कालेबुङ प्रवेश, भुइँचालो अनि मोर्चाभित्रको अन्तरद्वन्द्वपछि अहिले धेरैपक्षमा कालेबुङलाई बाहिर राखिएको अनुभव गर्नेहरूको संख्यामा वृद्दि भइरहेको छ। गोर्खा जनमुक्ति मोर्चाका अध्यक्ष विमल गुरूङले कालेबुङका नेताहरूलाई गर्नुसम्मका गाली गरेका थिए भने तिनले हाक्काहाक्की नै कालेबुङ छुट्टिन चहान्छ भने छुट्टिनसक्छ भनेर चुनौती समेत दिएका थिए। आन्दोलनको केन्द्र दार्जीलिङ हुने अनि दार्जीलिङले नै सबै क्षेत्रलाई देखरेख गर्ने जुन संस्कार छ, यसले धेरैपल्ट कालेबुङले हेपाइ भेटेको अनुभव गर्नेहरू पनि धेरै देखिएको छ। भुइँचालोमा कालेबुङले 118 करोड 46 लाखको हानि बेहोर्नुपर्यो तर मुख्यमन्त्रीले एउटा विद्यालय बाहेक कालेबुङका कुनै क्षेत्रको विकासको निम्ति विकास प्याकेजको घोषणा गरेनन्। जब कि कालेबुङ सबैभन्दा धेर भुइँचालो पीडित क्षेत्र रहेको छ। मुख्यमन्त्रीले कालेबुङलाई सरासर छुट्याएको कुरा पनि अहिले धेरै चर्चामा रहेको छ। किन कालेबुङलाई सबैकुराबाट बाहिर राख्ने काम भइरहेको छ? यसको ठोस कारण भने कसैले पत्तो लगाउन सकेका छैनन्। सबैले नै के अनुमान गरिरहेका छन् भने कालेबुङ आन्तरिकरूपले अब छुट्टाराज्यको निम्ति सङ्गठित हुने दिशातिर उन्मुख भइरहेको विभिन्न अडकलबाजी लगाइन थालेको छ। यसकै कारण कालेबुङलाई सबैपक्षबाट छुट्याइने काम गरिएको त होइन? भन्ने प्रश्न स्वाभाविकरूपले उठ्न थालेको छ। वास्ताविकता के हो त्यो भविष्यले नै बताउने छ।
0 comments:
Post a Comment